Reclame leidt af

Ok, dat lijkt me ook de bedoeling. Recent onderzoek van de New Monash University (Australië) onderzoek bewijst dat de ‘visuele rommel’ rond onze wegen, met inbegrip van prominente reclameborden, een afleiding en gevaar kan vormen voor bestuurders – vooral ouderen.
De onderzoekers vonden dat door de ‘visual clutter’ de chauffeurs een verandering in de omgeving (zoals een veranderen van rijstrook) met een vertraging van een halve seconde opmerkten. Oudere bestuurders hadden de meeste reactietijd nodig.

De studie van de Monash University Accident Research Centre (MUARC) heeft dus gevolgen voor het ontwerp en de regulering van de omgeving van wegen, en kan leiden tot een nieuw debat over de noodzaak voor strengere beperkingen op reclame langs wegen en snelwegen.
“Rijden op een normale grote weg is een complexe activiteit, waar de bestuurders grote hoeveelheden visuele informatie moeten verwerken die bovendien voortdurend verandert” zegt onderzoeker Jessica Edquist.
“Het onderzoek is heel duidelijk: als bestuurders kunnen we alleen maar kijken en aandacht besteden aan een ding tegelijk. Wanneer we kijken naar een teken of een bord, kijken we niet naar de weg en dat leidt tot een hogere kans op ongevallen.”
Ms Edquist heeft een reeks testen uitgevoerd met meer dan 100 chauffeurs, onder meer door gebruik te maken van een geavanceerde rijsimulator. De onderzoekers concludeerden dat bestuurders werden afgeleid door billboards – zij deden er langer over om van rijstrook te wisselen en maakten ook meer fouten bij het wisselen van rijstrook.
Oudere bestuurders in het bijzonder hadden moeite om veranderingen op de weg te zien en de instructies van verkeersborden op te volgen in drukke omgevingen. Deze constatering is van cruciaal belang als gevolg van een vergrijzende bevolking waardoor er steeds meer ouderen mensen op de weg komen.
Ms Edquist adviseert de autoriteiten om de regelgeving te verbeteren, waarbij ze met name de reclameborden zorgvuldig moeten regelen, waarbij billboardvrije gebieden moeten komen in het bijzonder op drukke kruispunten.
“De autoriteiten moeten ook buitensporige bewegwijzering verwijderen en vooraf waarschuwen voor gevaarlijke situaties. Deze aanpassingen zijn vooral van belang voor drukke wegen met veel andere voertuigen, fietsers en/of voetgangers,” zei ze.
Ms Edquist beschreef drie soorten ‘visual clutter’:
• situatiefactoren (meestal het wegverkeer),
• ontworpen (wegmarkeringen en bewegwijzering)
• gebouwd (gebouwen, emblemen, en de reclame borden)
Deze drie factoren moeten gelijktijdig beschouwd worden omdat ze ook op hetzelfde moment aan de werkdruk van een bestuurder bijdragen.